W 1991 roku cele wojskowe w Iraku zostały zbombardowane przez Stany Zjednoczone w odpowiedzi na inwazję Iraku na Kuwejt. W 2003 r. Stany Zjednoczone dokonały inwazji na Irak pod zarzutem, że kraj buduje broń masowego rażenia i wspiera terroryzm.
Inwazja Iraku w 1991 roku była częścią wojny w Zatoce Perskiej. Dzięki poparciu Rady Bezpieczeństwa ONZ Stany Zjednoczone zbombardowały cele wojskowe w Iraku, a także zmusiły iracką armię do opuszczenia Kuwejtu.
Inwazja na Irak w 2003 roku miała miejsce po ataku terrorystycznym na World Trade Center i wojnie w Afganistanie. Administracja George'a W. Busha twierdziła, że Saddam Hussein ożywił krajowy program broni jądrowej i biologicznej, naruszając rozejm wojenne w Zatoce Perskiej i rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ. Inspektorzy ONZ nie byli w stanie znaleźć dowodów na poparcie tego twierdzenia, ale administracja Busha była w stanie przekonać Amerykanów w inny sposób kampanią marketingową i wzmocnić poparcie społeczne dla inwazji. Zespoły CIA i siły specjalne USA po raz pierwszy wkroczyły do Iraku w lipcu 2002 roku, aby przygotować się na nadchodzącą wojnę. Inwazja formalnie rozpoczęła się 19 marca 2003 r.