Dzieciństwo Alberta Einsteina było w większości normalne; jednak nauczył się mówić w późnym wieku. Młody naukowiec potrzebował prywatnego nauczyciela w wieku 5 lat, aby mógł przygotować się do szkoły. Chłopiec dorastał w klasie średniej, świecką rodzinę żydowską w Niemczech.
W późniejszym życiu Einstein wskazał na kilka punktów zwrotnych w swoim dzieciństwie. Pierwszy był w wieku 5 lat, gdy młodzieniec otrzymał kompas. Chłopiec zdumiał się, jak igła przedmiotu porusza się bez żadnych mechanicznych środków. Einstein czytał także książkę o geometrii w wieku 12 lat.
Punkt zwrotny w nastoletnich latach fizyka przyszedł w 1889 roku. Polski student medycyny Max Talmud wprowadził Einsteina do takich pojęć, jak wyższa matematyka, filozofia i nauka. Jedna z książek zachęciła Einsteina do wyobrażenia sobie, jak to jest latać obok wiązki światła za pomocą "eksperymentu myślowego". Te eksperymenty myślowe rozszerzyły myślenie naukowców, co ostatecznie doprowadziło go do opracowania i opublikowania swoich słynnych teorii.
Ojciec Einsteina przeniósł rodzinę do Włoch w 1894 roku, pozostawiając nastoletniego syna w Monachium, aby ukończyć studia. Einstein ukończył szkołę średnią w 1896 roku w wieku 17 lat w Zurychu w Szwajcarii, zanim zdobył doktorat w 1905 roku.
