Starożytne Chiny handlowały z wieloma krajami, w tym z Koreą i Japonią. Chiny prowadziły również handel z różnymi krajami Afryki i Europy.
Ustanowienie jedwabnych szlaków handlowych przez Dynastię Han rozszerzyło zasięg Chin poza swoje granice, gdy stało się bardziej ekonomicznie opłacalnym narodem. Nazywany Jedwabnym Szlakiem, ścieżką do handlu towarami rozciągniętymi ponad granicami regionalnymi. Należy zauważyć, że w tym momencie w historii chińskie prowincje nie były zjednoczone i jako taki handel między dynastiami był podobny do handlu między Chinami i innymi krajami.
Na początku trzeciego tysiąclecia B.C. greckie imperium osiedliło się w Azji Centralnej, co pomogło stworzyć możliwości chińskiego handlu z Grecją o 200 B.C. Do czasu, gdy Rzym podbił Egipt w 30 roku pne, Chiny utworzyły szlaki handlowe do Azji Południowo-Wschodniej, Indii, Bliskiego Wschodu i Europy.
Podczas panowania dynastii Song handel morski rozszerzył zasięg Chin na Koreę i Japonię. W XVI wieku Chiny rozwijały handel z Wielką Brytanią. Handel z amerykańskimi koloniami rozwijał się dopiero w XIX wieku, w czasie których rosło rolnictwo i przemysł opiumowy. W połowie XIX wieku Ameryka eksportowała więcej tkanin do Chin niż w poprzednich latach, ponieważ produkcja bawełny wspomagała rozwój lokalnych tkanin.
