Prawem załamania Snell'a jest zależność między kątami padania i załamania w odniesieniu do współczynników załamania dwóch różnych mediów. Prawo załamania Snella można zastosować do światła załamania dla dowolnych dwóch mediów . Prawo Snella przewiduje kąt załamania światła, które następuje po przejściu z jednego medium do następnego medium.
Wzór na prawo refrakcji Snella jest sinem teta pierwszego ośrodka podzielonego przez sinus teta drugiego ośrodka równego prędkości pierwszego medium (v1) podzielonego przez prędkość drugiego medium (v2) równego do współczynnika załamania drugiego ośrodka (n2) podzielonego przez współczynnik załamania pierwszego ośrodka (n1). Do rozwiązania tej formuły stosowane są standardowe metody algebraiczne.
Theta reprezentuje kąt. Zazwyczaj znany jest kąt załamania światła przez pierwszy ośrodek, a zasada refrakcji Snella jest używana do określenia kąta załamania światła wchodzącego do drugiego medium.
Każde medium ma określony współczynnik załamania światła, który reprezentuje współczynnik, o który zmniejsza się prędkość światła podczas przechodzenia przez medium. Woda, szkło i powietrze to najczęstsze media, które załamują światło.