Wenus ma temperatury powierzchni do 900 stopni Celsjusza, ponieważ jest znacznie bliższa Słońcu i ma gęstą, wysokociśnieniową atmosferę. Gdy światło słoneczne wnika w atmosferę Wenus, nie ma energia do skutecznego ucieczki i kontynuuje ogrzewanie powierzchni.
Miażdżąca atmosfera Wenus zawiera do 96 procent dwutlenku węgla, który jest również jednym z głównych gazów cieplarnianych na Ziemi. Wenus ma również 90-krotnie większy nacisk na ziemską atmosferę. Dwutlenek węgla jest głównym gazem cieplarnianym, ponieważ jego struktura atomowa pozwala łatwiej pochłaniać energię i promieniować ją wolniej, niż pozwalać jej przejść przez nietknięte przez toksyczne warunki na Wenus.
Obwód Wenus jest również znacznie bliżej Słońca niż orbita Ziemi. Promieniowanie słoneczne uderza Ziemię bardziej rozproszoną niż na Wenus, która ogrzewa Wenus bardziej niż Ziemię. Rtęć jest najbliżej położoną planetą dla Słońca i dostaje więcej ciepła niż Wenus w ciągu dnia. Jednak względny brak atmosfery na Merkurym oznacza, że to ciepło odpływa od strony nocnej i nagrzewa się ponownie w ciągu dnia. Te dwa czynniki sprawiają, że Wenus jest najgorętszą planetą w Układzie Słonecznym.
