Wenus, druga planeta od Słońca, jest najgorętszą planetą w Układzie Słonecznym, z temperaturą powierzchni około 864 stopni Celsjusza i nie ma żadnej różnicy między temperaturą dnia i nocy na Wenus, więc nie ma żadnej pora dnia, w której temperatura ma tendencję do opadania. Wysoka temperatura, która jest wystarczająco wysoka, aby stopić cynę i ołów, wynika częściowo z bliskości planety do Słońca, chociaż Wenus udaje się być o wiele gorętsza niż Merkury, jest najbliższą planetą dla słońca. Ekstremalne ciepło Wenus można przypisać przede wszystkim ekstremalnie gęstej atmosferze, która jest 93 razy grubsza od ziemskiej atmosfery i składa się głównie z dwutlenku węgla.
Ponieważ Merkury jest najbliższą planecie Słońca, wielu ludzi przyjmuje, że jest najgorętsza, ale jest znacznie chłodniejsza niż Wenus ze względu na stosunkowo cienką atmosferę. Wenus znajduje się około 30 milionów mil dalej od Słońca niż Merkury, ale jej gazowa atmosfera jest tak niewiarygodnie gęsta, że pozostaje znacznie cieplejsza niż skalisty Merkury. Ta atmosfera kryje silne i szybkie wiatry, które omiatają całą planetę w ciągu czterech dni, utrzymując temperaturę na Wenus stabilną, gdy obraca się stosunkowo wolno na osi.
