Starożytne kultury robiły mumie z powodów religijnych, zgodnie z British Museum. Egipcjanie zaczęli mumifikować swoich zmarłych około 3500 lat. ale prawie tysiąc lat zajęło doskonalenie techniki. Najwcześniejsze, całkowicie zachowane egipskie mumie powstały około 2400 pne. Są one nazywane mumiami antropogenicznymi, ponieważ zostały celowo stworzone. Muzeum Brytyjskie twierdzi, że wiele starszych zwłok zostało naturalnie zakonserwowanych przez pogrzebanie w gorących, suchych dołach piasku.
Odwodnienie było kluczem do starożytnej egipskiej mumifikacji, według eksperta About.com. Skrzele. Zainspirowani naturalnymi mumiami przechowywanymi w piaszczystych grobach, Egipcjanie dowiedzieli się, że usunięcie narządów wewnętrznych było niezbędne dla zachowania reszty ciała. Po usunięciu narządów mumifikatory płukały jamę klatki piersiowej i jamy brzuszne winem i przyprawami. Według Encyklopedii Smithsonian serce nie zostało usunięte, ponieważ Egipcjanie wierzyli, że zawiera on istotę i inteligencję osoby i że muszą pozostać w całości do wykorzystania w zaświatach.
Każdy z narządów wewnętrznych został starannie wycięty, odwodniony przez 40 dni i owinięty w materiał. Następnie wrzucono je do mumii lub zapakowano do glinianych słoików i pochowano obok ciała.
Po przetworzeniu narządów wewnętrznych, mummifiers związali martwe ciało lnem i ozdobili go uroki i talizmany, aby odeprzeć siły zła i nieszczęśliwość w następnym życiu. Ostatnim krokiem w procesie mumifikacji była kąpiel żywiczna. Wysuszona skorupa z żywicy sprawiła, że mumia była nieprzepuszczalna dla wilgoci z otoczenia.
