Według neurochirurgki, Bianca Acevedo, badaczka z Albert Einstein College of Medicine, miłość jest odpowiedzią chemiczną w jądrze szwu, brzusznej części brzucha, jądrze półleżącym i brzusznych częściach nakrywkowych mózgu. małe obszary mózgu, wraz z hormonami i genetyką, to miejsce, w którym neuronaukowcy wierzą w uczucie form miłości.
Neuronaukowcy uważają, że to brzuszna nakrywka, która ma kształt łezki, jest główną centralną jednostką przetwarzania uczuć miłości. Podczas badania nowo zakochanych ludzi brzuszny obszar nakrywowy mózgu oświetlił się, gdy badanym pokazywano zdjęcia swoich kochanków. To samo dotyczy osób, które po latach małżeństwa nadal były zakochane.
Według Helen Fisher, badaczki z Uniwersytetu Rutgers, miłość powoduje chemiczne uwalnianie w mózgu. Uważa się, że ta reakcja chemiczna w mózgu działa w podobny sposób, jak uzależnienie od narkotyków. Fisher mówi, że miłość jest jak uzależnienie. Jeśli wszystko idzie dobrze, ludzie czują się świetnie, ale jeśli coś pójdzie nie tak, wszystko wydaje się okropne. Wierzy w to, dlatego jest tak wiele historii w historii, w których ludzie zabili lub nawet umarli w imię miłości. Są to opowieści o pragnieniu, że ludzie zrobią wszystko, aby zaspokoić.
