Rozprzestrzenianie Seafloor występuje na środkowych krawędziach oceanu, długie pasma górskie rozciągają się przez środek każdego dna oceanu. Duże płyty oceaniczne spotykają się na grzbietach, ale powoli się odsuwają. Magma spod skorupy ziemskiej wnika w powstałą szczelinę i jest chłodzona przez wodę oceanu.
Ze względu na sposób, w jaki powstaje nowy dno morskie, gdy płyty oceaniczne się rozsuwają, dno morskie zmienia się w zależności od wieku, w zależności od odległości od grzbietów środkowego oceanu. Najmłodszymi częściami skorupy są same grzbiety. Teoretyczna teoria tektoniczna stwierdza, że rozprzestrzenianie się dna morskiego jest odpowiedzialne za wiele cech geologicznych na świecie. Morze Czerwone powstało w wyniku powolnej separacji afrykańskich i arabskich kontynentów przez rozprzestrzenianie się dna morskiego. Teoria stwierdza także, że większość nowo utworzonej skorupy jest rekompensowana przez subdukcję, gdzie stara skorupa oceaniczna zanurza się pod kontynentami i wtapia się w płaszcz.
Odkrycie rozprzestrzeniania się dna morskiego było głównym czynnikiem obalającym stare teorie na temat sposobu, w jaki kontynenty stały się takimi, jakimi są. Wczesna teoria, dryf kontynentalny, głosiła, że talerze kontynentalne powoli przesuwają się po stabilnych płytach oceanicznych. Dokładnie odwrotnie, okazuje się, że główne miejsca zmian w skorupie znajdują się na grzbietach środkowego oceanu.
