Kryształy dzielą się na cztery podstawowe typy: jonowe, molekularne, metaliczne i kowalencyjne. Kategorie te dzielą kryształy na grupy z innymi kryształami o podobnych właściwościach fizycznych i chemicznych. Czynniki określające specyficzną różnorodność kryształów obejmują rozmiar i kształt otaczającej sieci, cząstki w pewnych punktach sieci oraz przyciągania lub wiązania istniejące między cząstkami kryształu.
Fizyczne i chemiczne właściwości kryształów różnią się znacznie, chociaż kryształy zaliczane do tego samego typu mają wiele wspólnych cech. Kryształy jonowe mają twardą kompozycję i są odporne na wysokie temperatury topnienia. Składają się ze związków z dwoma pojedynczymi atomami łączącymi się ze sobą. Roztopione kryształy jonowe tworzą gęstą ciecz, która przewodzi prąd.
Kryształy jonowe wykazują silne przyciąganie pośród niepodobnych cząstek, przynosząc razem naładowane dodatnio i ujemnie jony. Jednak cząstki dzielące się blisko siebie tworzą silne odpychanie względem siebie. Ta właściwość powoduje, że kryształki jonowe są względnie kruche i kruche; pękają i pękają z łatwością pod wpływem stresu, ponieważ nie mają wystarczającej siły, aby utrzymać razem podobne cząstki.
Kryształy molekularne mają bardziej miękki skład fizyczny niż kryształy jonowe. Mają niższe temperatury topnienia i łatwo się zginają, dzięki słabym połączeniom cząstek. Niektóre kryształy cząsteczkowe powstają z pojedynczych atomów, podczas gdy inne pochodzą z polarnych lub niepolarnych cząsteczek.
Kryształy kowalencyjne wykazują dużą sieć kratową. Są trwałe i mocne i są największymi kryształami spośród czterech podstawowych typów. Metaliczne kryształy przewodzą ciepło i energię elektryczną i mają charakterystyczny blask.
