Istnieje sześć naturalnie występujących stabilnych izotopów palladu, z których najczęstszy ma 60 neutronów. Pallad ma 46 protonów, a jego liczba atomowa to 46. Jego symbol chemiczny to Pd.
27,33 procent naturalnie występującego palladu to Pallad-106, który ma 60 neutronów. 26,46% to Pallad-108 z 62 neutronami, 22,33% to Pallad-105 z 59 neutronami, 11,72% to Pallad-110 z 64 neutronami, 11,14% to Pallad-104 z 58 neutronami i 1,02% Pallad-102 z 56 neutronami.
Pallad został nazwany na cześć asteroidy Pallas przez swojego odkrywcę Williama Hyde Wollastona w 1803 roku. Jest to metal srebrzystobiały i zwykle otrzymuje się go z rud niklu, platyny, srebra i miedzi jako produkt uboczny procesu wydobywczego.
Rzadki pierwiastek, pallad reaguje z chlorem, tworząc złożony chlorek palladu II, który jest używany w detektorach tlenku węgla. Pallad jest powszechnie stosowany jako katalizator, a także ma zastosowanie w zegarmistrzostwie, biżuterii, stomatologii, stykach elektrycznych i ceramicznych kondensatorach.
