Aztekowie budowali groble przy użyciu fundamentu drewnianych słupków, skał i gliny pokrytych warstwową warstwą drewnianych elementów. Górna warstwa zapewniała solidny fundament i umożliwiła Aztekowie szybko demaskują groble, jeśli miasto zostanie zaatakowane.
Aztekowie stali się mistrzami w budowaniu nowej ziemi nad wodą, ponieważ ich główne miasto, Tenochtitlan, zostało zbudowane na bagnach w Lake Texcoco. Wraz ze wzrostem liczby ludności i rozwojem miasta, inżynierowie z Aztec opracowali techniki dodawania do dwóch oryginalnych wysp, które stanowiły miasto. Wepchnęli grube drewniane kołki do koryta jeziora, a potem położyli warstwę ciężkich kamieni, tworząc fundament. Stamtąd wyłowili z łóżka błoto i glinę i ułożyli ją na kamieniach. Wysokie stawki uniemożliwiły jej dalsze rozprzestrzenianie się.
W Tenochtitlan były trzy główne groble. Byli krytyczni dla życia w Aztekach, ponieważ pozwalali ludziom chodzić między wyspami i od wysp do brzegu. Nie były to jedyne główne atuty inżynierii Azteków. Wody jeziora Texcoco były słone i nieodpowiednie do picia, więc Aztekowie opracowali również akwedukty, aby zapewnić wodę do picia, gotowania i czyszczenia. Mieli rozbudowany system kanałów, które używali również do nawigacji, dzięki czemu porównywano je do Wenecji we Włoszech.
