Niewielkie rozmiary i polarność cząsteczek wody umożliwiają im otaczanie i rozpuszczanie substancji rozpuszczonych. Cząsteczki wody są częściowo ujemne na końcu tlenu i częściowo dodatnie na końcach wodoru. Negatywne gatunki są otoczone wodorem, a pozytywne gatunki są najpierw otoczone tlenem.
Im silniejsze przyciąganie między cząsteczkami wody i rozpuszczającymi się gatunkami, tym lepiej substancja rozpuszczona rozpuszcza się w wodzie. Sole jonowe, które całkowicie dysocjują na jony dodatnie i ujemne, takie jak chlorek sodu, mają wysoką rozpuszczalność w wodzie. Inne polarne substancje rozpuszczalne w wodzie obejmują kwasy i alkohole. Substancje niepolarne, takie jak tłuszcze i oleje, są zazwyczaj nierozpuszczalne w wodzie.
polarny charakter wody wynika z siły jonu tlenu, aby przyciągnąć dwa kowalencyjne elektrony pomiędzy nim a dwoma atomami wodoru, które wnoszą większy udział, niż te dwa wodory. Elektrony spędzają więcej czasu wokół atomu tlenu niż wokół atomów wodoru, co prowadzi do akumulacji częściowego ładunku ujemnego i częściowego ładunku dodatniego.
Gdy stałe ziarna soli kuchennej umieszczane są w wodzie, cząsteczki wody natychmiast przyciągają dodatnie i ujemne jony sodu i chloru na powierzchni ziaren. Te cząsteczki wody zakłócają wiązania jonowe utrzymując jony powierzchniowe sodu i chloru razem, co powoduje, że opuszczają one masową sieć ziarna.
