Fenoloftaleina jest słabym kwasem stosowanym do miareczkowania w celu zapewnienia wizualnego wskazania punktu równowagi pomiędzy stężeniem moli kwasu i moli zasady. Fenoloftaleina jest bezbarwna w roztworze kwaśnym i różowym, gdy jest w podstawowe rozwiązanie.
Podczas przeprowadzania miareczkowania, objętość właściwą roztworu o nieznanym stężeniu jest objętościowo umieszczana w pipecie do kolby. Dodaje się kilka kropli fenoloftaleiny w celu określenia, czy roztwór jest kwaśny, czy zasadowy. Jeśli rozwiązanie zmieni kolor na różowy, jest to podstawowe. Jeśli pozostaje jasne, jest kwaśne. W trakcie miareczkowania stosuje się mieszadło i płytkę do mieszania w celu utrzymania homogenicznego roztworu. W celu miareczkowania kwaśnego roztworu do biurety objętościowej dodaje się zasadowy roztwór o znanym stężeniu. Zapisano początkową objętość. Powoli, biuretę otwiera się i obserwuje się roztwór. Gdy pojawiają się bladoróżowe smugi, natężenie przepływu maleje. Całe rozwiązanie zmieni kolor na różowy, zanim ponownie się rozjaśni. Biureta powinna być w tym momencie zamknięta. Kolejne objętości dodawane są po jednej kropli na raz, a końcówka biurety przepłukuje się wodą między kroplami, aby zapewnić, że wszystkie mole bazy zostały dodane. Kiedy roztwór mieszający obraca się i pozostaje różowy, zauważa się końcową objętość.
Początkową objętość odejmuje się od końcowej objętości w celu określenia całkowitej objętości dostarczonej do kolby. Nieznane stężenie (M1) określa się za pomocą równania rozcieńczenia: (M1) (V1) = (M2) (V2), gdzie V1 jest początkową objętością pipetowaną, M2 jest znaną molarnością roztworu podstawowego, a V2 jest znana całkowita objętość użyta podczas miareczkowania.
