Fonograf zmienił społeczeństwo w taki sam sposób, w jaki pierwsza notacja muzyczna lub inwencja metronomu zmieniły sposób mierzenia i pisania tempa muzycznego; Dostarczyła ona mechanicznego sposobu rozpowszechniania muzyki na świecie, według New York Times. Thomas Edison wynalazł fonografię w 1887 roku, a wraz z nią narodziły się podstawy dla przemysłu muzycznego.
Edison pracował nad swoim projektem nadajnika telefonicznego, gdy zauważył, że dźwięki mogą być rejestrowane za pomocą rysika za pomocą folii aluminiowej owiniętej wokół cylindra. W ciągu kilku miesięcy Edison miał podstawowy projekt, nad którym pracował przez następne 10 lat, dopóki nie wymyślił komercyjnej aplikacji.
Fonograf zrewolucjonizował sztukę muzyczną. Spektakle były nagrywane, a ludzie mogli słuchać ich w wolnym czasie. Sprawiła też, że muzyka i komunikacja stały się bardziej publiczne.
Wynalazek zasygnalizował narodziny nowej formy rozrywki i zupełnie nowej dziedziny biznesu, która zaspokajała zapotrzebowanie na nowy wynalazek, przemysł muzyczny. Edison otrzymał tytuł "Czarnoksiężnika z Menlo Park", miejsce jego laboratorium, za jego wkład.
