Skrobia jest polisacharydem niezbędnym do magazynowania energii w roślinach. Ludzie spożywają skrobię i przetwarzają ją na glukozę jako ważne źródło energii.
Skrobia jest formą węglowodanów, która zawiera około 300 do 1000 połączonych jednostek glukozy i jest mniejsza niż jednostki celulozy. Węglowodany dostarczają energię komórkom żywych organizmów i składają się z węgla, wodoru i tlenu. Ludzie zużywają węglowodany z żywności produkowanej w procesie fotosyntezy w roślinach. Te węglowodany są dostępne w postaci skrobi, cukrów lub celulozy.
W roślinach skrobia jest produkowana i przechowywana w komórce fotosyntetycznej do wykorzystania w przyszłości, i ma nierozpuszczalną zewnętrzną warstwę, która pozostaje w komórce. Rośliny potrzebują glukozy nie tylko na energię, ale także do budowy ścian komórkowych. Skrobie obejmują ściany komórek otaczające komórki fotosyntetyczne. Rośliny ostatecznie rozkładają skrobię na rozpuszczalne jednostki glukozy, które są łatwiejsze w obróbce niż mocna skrobia, która wiąże glukozę.
Niektóre źródła pożywienia składające się z granulek skrobiowych to ryż, pszenica, kukurydza i ziemniaki. Ludzie mają układ pokarmowy, który zamienia skrobie w glukozę za pomocą enzymów, które są niezbędne w metabolizowaniu żywności. Cząsteczki glukozy płyną w krwiobiegu jako źródło energii dla organizmu. Zwierzęta mają podobne źródło energii, zwane glikogenem, które jest utrzymywane w mięśniach lub wątrobie.