Betelgeuse jest o 4 000 stopni Fahrenheita chłodniejsze niż słońce, mierzy efektywną temperaturę 6 000 stopni Fahrenheita w porównaniu do 10,000 stopni Celsjusza Słońca. Pomimo niższej temperatury, średnica Betelgeuse wynosząca 600 milionów mil wynosi około 700 razy większa od średnicy Słońca. Betelgeuse otrzymuje dużą uwagę od naukowców z powodu kilku pytań bez odpowiedzi dotyczących jego składu i ruchów.
Betelgeuse to czerwony nadolbrzym w klasyfikacji M, co oznacza, że wydaje się jasnopomarańczowy i czerwony dla ludzkiego oka. Gwiazda emituje 7500 razy więcej energii niż słońce. Jako czerwony nadolbrzym, Betelgeuse jest prawdopodobnie znacznie bliżej końca swojego życia niż słońce, biały karzeł typu G. Betelgeuse znajduje się 520 lat świetlnych od Ziemi i jest widoczne w konstelacji Oriona.
Względnie chłodna temperatura w Betelgeuse pozostaje zagadką dla astronomów. Naukowcy nie ustalili jeszcze, dlaczego gazy opuszczające gwiazdę są znacznie chłodniejsze niż się spodziewano, a także, jak duża masa Betelgeuse jest zrównoważona w tak niskich temperaturach. Kilku naukowców zaproponowało, że temperatury te można wytłumaczyć obecnością dużego pola magnetycznego lub serii fal uderzeniowych odbijających się od gwiazdy, ale konieczna będzie dalsza obserwacja, aby określić przyczynę zimnych temperatur Betelgeuse.
Astronomowie są również zainteresowani wysoce zmienną średnicą Betelgeuse. Chociaż jego średnica jest średnio 700 razy większa niż Słońca, to regularnie rozszerza się i kurczy w dramatyczny sposób. Oznacza to, że jego średnica może się zmieniać pomiędzy 550 a 920 razy większą niż słońce.
Kolejne pytanie, jakie astronomowie i naukowcy mają na temat Betelgeuse, ma związek z prędkością rotacji. Gwiazda obraca się z bardzo dużą prędkością, co jest niezwykłe ze względu na dużą masę. Niektórzy naukowcy spekulowali, że wysoki wskaźnik rotacji został zainicjowany 100 000 lat temu, gdy Betelgeuse wchłonęła inną gwiazdę.
Betelgeuse jest także godne uwagi astronomom, ponieważ zbliża się do kolizji z międzygwiezdną chmurą pyłu od kilku tysięcy lat. Obserwacje gwiazdy skłoniły naukowców do przewidywania, że zderzą się z tą masą międzygwiezdnego pyłu z prędkością 66,960 mil na godzinę. Przewiduje się, że krawędź gwiazdy zacznie kolidować z chmurą za około 5000 lat, a chmura dotrze do centrum gwiazdy 12 500 lat później.
