Zasadniczo błyskawica może przedostać się na odległość 20 stóp przez wodę. Odległość przemieszczania się ładunku zależy od natężenia błyskawicy, topografii wody, zasolenia i temperatury. Błyskawica nie wnika głęboko w wodę, ale ładunek rozprasza się we wszystkich kierunkach, sprzyjając powierzchni.
Pomimo tego, że woda jest dobrym przewodnikiem elektrycznym, piorun nie porusza się dalej w wodzie niż na lądzie. Na ziemi prąd elektryczny rozprzestrzenia się w strumieniach, co pozwala mu iść dalej niż gdyby rozpraszał się równomiernie przez wodę. Jednolite rozproszenie ładunku elektrycznego oznacza, że całkowity dotknięty obszar jest większy niż na lądzie, ale odległość, na której ładunek pozostaje niebezpieczny, jest znacznie mniejsza.
Prądy elektryczne podążają ścieżką najmniejszego oporu, co oznacza, że podróżuje przez słoną wodę raczej przez ciało wszelkich zwierząt morskich, pływaków lub płetwonurków. Błyskawica szuka jednak najkrótszej drogi do ziemi i uderzy o dowolne obiekty wystające ponad powierzchnię wody.
Według blogów Science, błyskawica może generować do 300 milionów woltów i 10 000 do 20 000 amp. Uderzenie pioruna na powierzchni może wytworzyć potężne fale dźwiękowe do 260 decybeli i spowodować lokalne ocieplenie wody.
