Temperaturę ciała kontroluje się poprzez proces termoregulacji, który pozwala organizmowi utrzymać stałą temperaturę w jego rdzeniu. Homeostaza to stan, który występuje, gdy termoregulacja zakończy się powodzeniem.
Jedyne bezpieczne temperatury ciała wynoszą od 98 do 100 stopni Fahrenheita. Sam termoregulacja jest procesem trzyetapowym, który rozpoczyna się od centralnego układu nerwowego, próbując utrzymać temperaturę ciała w tym zakresie. Kiedy centralny układ nerwowy wysyła komunikaty do podwzgórza, że wewnętrzna temperatura ciała się zmienia, jeden z kilku mechanizmów aktywuje się, próbując przywrócić homeostazę. Ciało może najpierw wytworzyć nadmiar potu, próbując ochłodzić skórę i obniżyć jej temperaturę. Ciało może również rozszerzać naczynia włosowate w pobliżu skóry, aby umożliwić krwi uwalnianie ciepła przez powierzchnię.
W skórze znajdują się receptory ciepła i zimna, które w pierwszej kolejności centralnego układu nerwowego reagują na ciepło lub zimno, powodując te kluczowe zmiany temperatury. Organizm może również wytwarzać ciepło, gdy jego temperatura jest zbyt niska. Aby to zrobić, organizm może również aktywować tarczycy w ekstremalnie niskich temperaturach, zwiększając metabolizm, który z kolei wytwarza więcej ciepła.