Chociaż z natury koczownicza, samica lamparta porzuca swoje wędrówki przez jakiś czas po urodzeniu dziecka, dopóki młode nie będą wystarczająco duże, aby jej towarzyszyć. Ukrywa je przez osiem tygodni, ssąc je przez trzy miesiące lub dłużej. Karmi je mięsem po szóstym lub siódmym tygodniu. Mioty składają się z dwóch do trzech młodych.
Gdy młode będą już na tyle dorosłe, aby je naśladować, matka uczy je polować, pozwalając im towarzyszyć i obserwować ją na swoim terytorium. Zarządza dyscypliną klapsami lub warczeniem, ucząc ich, aby pozostali cicho i unikali niebezpieczeństw. Młode nadal ssą, dopóki nie osiągną około 8 miesiąca życia, w którym to momencie ich dorosłe zęby zaczynają rosnąć, a matka odrzuca ich próby częstszego karmienia.
Podczas polowania pracują razem, a młode pają się w panice w stosunku do matki. Młode także zaczynają indywidualne polowania, koncentrując się na małych zabawach, takich jak zające i ptactwo. W wieku około 18 miesięcy młode są prawie tak duże, jak ich matka i zaczynają się dystansować od siebie nawzajem i od siebie. Mimo że mogą nadal dzielić się zabójstwami przy okazji, gdy młode mają 2 lata, przeniosły się i założyły własne terytoria.
