Mięczaki wodne, takie jak małże i ośmiornice, zazwyczaj oddychają za pomocą skrzeli w ich wnętrzu płaszcza. Mięczaki lądowe, takie jak ślimaki lądowe i ślimaki, oddychają, wykorzystując jamę płaszcza jako płuco.
Niemal wszystkie wodne mięczaki oddychają za pomocą ctenidii, które przypominają skrzelowe blaszki w komorze płaszcza. Są one pokryte małymi, podobnymi do włosów strukturami zwanymi rzęskami. Rytmiczne ruchy rzęsek przyciągają wodę ponad powierzchnię skrzelową, umożliwiając oddychanie mięczakom wodnym. Mięczaki lądowe, niezdolne do oddychania skrzelami, rozwinęły sieć naczyń włosowatych naczyń włosowatych w jamie piszczelowej, a sieć funkcjonuje jako proste płuco. Opuszczanie i podnoszenie podłogi jamy piszczelowej umożliwia proces oddychania.