Nazwa kowalencyjnego związku N2O5 to pięciotlenek diazotu, powszechnie znany jako pięciotlenek azotu. Ten kowalencyjny związek jest częścią większej grupy związków, tlenków azotu, utworzonych wyłącznie z azotu i tlenu.
Pentatlenek diazotu, zgodnie z Reference.com, jest rzadkim związkiem, który ma dwie struktury. Chociaż najczęściej pojawia się jako sól, przyjmuje również strukturę niepolarnej cząsteczki, jeśli spełnione są określone warunki. Kiedyś był używany w chloroformie, ale jego niestabilność i wybuchowy charakter czyniły go zbyt niebezpiecznym. Jednak jest on obecnie używany w materiałach wybuchowych.
Piątotlenek diazotu, podobnie jak reszta rodziny tlenków azotu, jest toksyczny, gdy rozkłada się w stan gazowy. Podczas wdychania gaz powoduje problemy z oddychaniem, takie jak kaszel, ból gardła, bóle głowy i zawroty głowy. W końcu powoduje zapalenie płuc i może spowodować niewydolność oddechową.
Związek ten pierwotnie wytworzono w laboratorium w 1840 r. przez M.H. Deville odwadniający kwas azotowy przez pięciotlenek fosforu lub przez obróbkę azotanu srebra chlorem. Jednak występuje naturalnie w niewielkich ilościach z produkcji bakterii i wulkanów. Człowiek wytwarza znaczne ilości tej toksycznej substancji poprzez spalanie paliw kopalnych, wytwarzanie produktów przemysłowych, palenie tworzyw sztucznych, operacje spawalnicze i palenie.
