Ośmiornica używa kilku metod, aby poruszać się po oceanie. Ośmiornica w pośpiechu używa napędu odrzutowego przez gwałtowne kurczenie się jej wypełnionego wodą płaszcza, mięśniowy worek, który otacza skrzela i narządy ciała. Skurcz płaszcza gwałtownie siłą wody poprzez lejek u podstawy, napędzając ośmiornicę w przeciwnym kierunku. Wolniejszy ruch uzyskuje się, używając wszystkich ośmiu kończyn do manewrowania wzdłuż dna morskiego lub wokół przeszkód.
Ośmiornica może zmienić kierunek lejka płaszcza, umożliwiając mu poruszanie się do przodu lub do tyłu. Ta zdolność kontrolowania lejka umożliwia również zwierzęciu szybką zmianę kierunku. Najszybszy ruch jest wstecz.
Kończyny ośmiornicy są wyposażone w klejące dyski ssące. Zwierzę wykorzystuje swoje kończyny i dyski ssące do ciągnięcia i popychania się wzdłuż dna oceanu, wokół skał lub do iz małych przestrzeni. Ośmiornica może przecisnąć się przez każdy otwór wystarczająco duży, by pomieścić oko. Ośmiornica metodycznie wydłuża i ściska swoje kończyny i ciało, aby poruszyć się w ciasnym miejscu.
Oprócz szybkiego ruchu, ośmiornice bronią się przez wyrzucenie ciemnej cieczy z ich gruczołów tuszu, aby stworzyć nieco toksyczną i nieprzyjemną pułapkę, która generalnie pozwala na szybkie wyrwanie się z rozproszonego niebezpieczeństwa.
Ośmiornice wolą czołgać się wzdłuż dna morza i rezerwować pływanie dla manewrów ucieczki. Ośmiornice mają trzy serca; jeden krąży krew przez organy, a pozostali dwa utrzymują krew krążącą wokół skrzeli. Kiedy ośmiornica porusza się gwałtownie za pomocą swojego układu napędowego, serce zasilające organy zatrzymuje się na czas, więc pływanie gwałtownie przez jakiś czas powoduje wyczerpanie.
