Czerwone algi nie są ruchliwe, co oznacza, że nie poruszają się samodzielnie. Znalezione na całym świecie w głównie morskich, ale także słodkowodnych siedliskach, czerwone algi zależą od ruchu wody, w której przebywają.
Czerwone algi, znane również jako rhodophyta, co oznacza "czerwona roślina", mają od 5000 do 10 000 gatunków, z których niektóre są wodorostami. Ich czerwony kolor pochodzi od wielu pigmentów, z których najważniejszym jest phycoerythrin. Uzyskują energię poprzez fotosyntezę. Ponieważ czerwona pigmentacja jest w stanie wchłonąć niebieskie fale świetlne, mogą one przetrwać głębiej w oceanie niż inne formy glonów. Niektóre czerwone algi, zwane glonami koralowymi, przyczyniają się do tworzenia struktur raf koralowych poprzez wydzielanie węglanu wapnia. Czerwone algi rozmnażają się płciowo. Prądy wodne przenoszą męskie gamety do żeńskich narządów płciowych, zwane karogonium, gdzie stają się przywiązane.
Czerwone algi są spożywane nie tylko przez ryby, skorupiaki i inne zwierzęta morskie, ale także przez ludzi. Są bogate w witaminy i białka i łatwe w uprawie. Japończycy nazywają ich nori i używają ich do zawijania sushi. W Wielkiej Brytanii są one znane jako kadzi i są spożywane na zimno jako sałatka, pieczone na chlebie, smażone lub mieszane z płatkami owsianymi. Czerwone algi o nazwie Irish Moss są stosowane w puddingach, lodach, przetwory, a nawet w piwie i winie.
