Pluton jest wytwarzany przez rozszczepienie lub rozszczepienie atomów uranu. Podczas tego procesu niektóre izotopy uranu-238 zyskują neutron wydzielony przez rozszczepione atomy, tworząc nowe izotopy uranu-239 ostatecznie zamieniają się w pluton-239, gdy zanikają.
Pluton został po raz pierwszy odkryty przez czterech amerykańskich chemików na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w 1941 roku. Jednak z powodu II wojny światowej rząd USA zmusił ich do zachowania tajemnicy aż do 1948 roku. Chociaż pluton jest powszechnie uważany za człowieka wyprodukowanego pierwiastka, który zwykle można wytworzyć tylko w reaktorze jądrowym, stwierdzono, że wyjątkowo małe ilości plutonu występują w przyrodzie w pewnych ekstremalnych i rzadkich warunkach geologicznych.
Istnieje 15 znanych izotopów plutonu, z których każdy ma różną liczbę neutronów, a więc inną masę atomową. Wszystkie 15 izotopów są wysoce radioaktywne, ponieważ szybko rozpadają się, powodując emisję promieniowania cząsteczkowego. Liczba atomowa plutonu wynosi 94, co oznacza, że jest to liczba elektronów, jakie posiada.
Chociaż pluton jest produktem ubocznym rozszczepienia uranu, w elektrowniach jądrowych część plutonu, który powstaje, spala się wraz z uranem i wytwarza energię elektryczną. Prawie jedna trzecia energii elektrycznej wytworzonej w elektrowni jądrowej pochodzi z plutonu.
