Limfę tworzy się, gdy płyn śródmiąższowy wchodzi w kontakt z krwią. Początkowo jest wodnistą cieczą o tej samej konsystencji co płyn śródmiąższowy, zgodnie z Journal of Lipid Research. Jednak limfa pogrubia się, ponieważ gromadzi dodatkowy materiał z krwi, taki jak białka i limfocyty.
Płyn śródmiąższowy tworzy się w końcach naczyń włosowatych najbliżej serca, znanym medycznie jako koniec tętnicy. To nagromadzenie płynu jest wynikiem różnicy w ciśnieniu krwi pomiędzy tętniczym końcem naczyń włosowatych i drugim końcem, medycznie znanym jako żylny koniec. Grey's Anatomy na theodora.com informuje, że większość płynu śródmiąższowego powraca do żylnych końców naczyń włosowatych, chociaż niewielka część tego płynu wpływa do naczyń limfatycznych, aby stać się limfą.
Limfa pozwala, aby krew i płyn śródmiąższowy pozostawały w równowadze między sobą poprzez wymianę składników. Płyn śródmiąższowy obejmuje bezpośrednie środowisko komórek w ciele, ponieważ wypełnia przestrzenie między komórkami. Te komórki i krew nieustannie dodają i usuwają składniki z płynu śródmiąższowego, który zmienia specyficzny skład płynu śródmiąższowego. Składniki te dyfundują przez szczeliny między ścianami naczyń włosowatych, gdy płyn śródmiąższowy staje się limfą, zgodnie z anatomią szarego.
