Energia jądrowa powstaje, gdy atomy uranu są rozdzielane w reaktorze jądrowym w procesie zwanym rozszczepieniem. Małe, twarde cząstki ceramiczne zawierające paliwo uranowe są wprowadzane do reaktora w celu wytworzenia pary, która zamienia turbiny w reaktorze do produkcji energii elektrycznej.
Ceramiczna matryca, która zawiera pelet z około 3 procentami uranu (U-235), uwalnia energię jądrową w elektrowniach. Peletki są wymieniane co trzy do czterech lat, a rdzeń reaktora jądrowego jest chłodzony przez zanurzenie w wodzie. Dwa główne typy reaktorów jądrowych to reaktory ciśnieniowe (PWR) i wrzące (BWR). W ciśnieniowych reaktorach wodnych woda jest podgrzewana pod ciśnieniem w wyniku reakcji jądrowych. Woda nie gotuje się pod ciśnieniem, więc woda w tym typie reaktora podgrzewa wodę po stronie generatora pary. Natomiast wrzący reaktor wodny powoduje wrzenie wody, która z kolei napędza turbinę. W obu reaktorach woda jest ponownie wykorzystywana. Jedną z głównych zalet energii jądrowej jest to, że nie produkuje gazów cieplarnianych, tak jak robią to elektrownie zasilane węglem lub olejem napędowym. Jednak paliwo jądrowe jest radioaktywne, co stanowi pewne wyzwanie podczas usuwania. Według HowStuffWorks, w dniu 1 marca 2011 r. Na całym świecie działało 443 działające reaktory jądrowe w 47 różnych krajach.
