Strusie dzielą symbiotyczne relacje z gazelami w oparciu o zdolność każdego zwierzęcia do wykrywania drapieżników. Związek ten jest określany w biologii jako mutualizm, zdefiniowany jako sposób, w jaki dwa organizmy będące członkami odrębnych gatunków istnieją we wzajemnie korzystnej relacji.
Strusie i gazele są w stanie zidentyfikować zagrożenia, których inny nie zauważy na czas. Strusie mają ostry wzrok, który pomaga zrekompensować słabe słuchanie i węch, a ich wysokość pozwala im dostrzec drapieżniki z daleka.
Gazele mają również dobry wzrok. Ponieważ jednak są znacznie krótsze niż strusie, gazele nie widzą drapieżników ponad wysokimi trawami i krzewami. Gazele utrzymują koniec swoich symbiotycznych związków ze strusiami, wykorzystując swoje wyczulone zmysły węchu i słuchu do wykrywania zagrożeń. Kiedy struś przestraszy się po zobaczeniu drapieżnika ponad liśćmi, gazele wiedzą, że muszą również być czujne. Podobnie, gdy struś widzi gazelę uciekającą po wąchaniu lub słyszeniu drapieżnika, struś wie, aby uciec w tym samym kierunku.
Takie zachowanie nie ogranicza się do strusi i gazeli. Wiadomo, że strusie mają ten sam związek z innymi zwierzętami, takimi jak zebry i antylopy.
