Podstawowymi ruchami zgięcia podeszwowego kostki są mięśnie płaszczkowate i brzuchate łydki. Mięśnie te znajdują się z tyłu podudzia i przyczepiają się od kolana do pięty.
Mięsień brzuchaty i płaszcz razem nazywa się triceps surae. Razem tworzą zespół trzech mięśni, ponieważ brzuchaty łydki ma dwie głowy, które łączą się od kolana do stopy poprzez ścięgno Achillesa. Płaszcz przytwierdza się do dwóch kości podudzia, kości piszczelowej i strzałkowej. Mięsień podeszwy i brzuchaty łydek składają się wokół siebie, tworząc wybrzuszenie z rozszczepem na łydce, gdy mięśnie są dobrze rozwinięte.
Wiele mięśni wspomaga zgięcie podeszwowe kostki, ruch podobny do wskazania palców u nóg. Synergistyczne mięśnie wspomagają zginanie. Mięśnie antagonistów wydłużają się, gdy główne ruchy skracają się podczas zginania. Głównym antagonistą jest mięsień piszczelowy przedni lub mięsień piszczelowy. Tylne piszczelowe i przyśrodkowe lub wewnętrzne mięśnie brzuchacza działają na zneutralizowanie siły podczas zgięcia podeszwowego kostki. Mięśnie fibularis stabilizują kostkę podczas zgięcia podeszwowego. W zgięciu grzbietowym lub pociągnięciu palców w górę, role głównego źródła i antagonisty są odwrócone. Główną siłą napędową w zgięciu grzbietowym jest piszczel przedni, a antagoniści obejmują mięśnie płaszczkowate i brzuchaty łydki.