Dzieciństwo Abrahama Lincolna było bardzo trudne, ponieważ jego matka zmarła, gdy miał zaledwie 9 lat. Jego rodzina przeprowadziła się wiele razy z miejsca urodzenia w Kentucky do innych stanów, w tym Indiany i Illinois.
Abe Lincoln urodził się w 1809 roku dla Nancy Hanks i Toma Lincolna, a on miał siostrę, Sarah. Jego ojciec nie był człowiekiem wykształconym, choć odniósł sukces w rolnictwie. Ponieważ coraz więcej ludzi przenosiło się do obszaru Kentucky, w którym żyła rodzina Lincoln, problemy z kłusownictwem doprowadziły rodzinę Lincolna do hrabstwa Perry w stanie Indiana. Obszar ten był dość dziki i trudny do uprawy, co wymagało od Toma Lincolna zapewnienia rodzinie polowania. To właśnie tutaj w Indianie ojciec Abe Lincolna zbudował jednopomieszczalną chatę bez podłogi i bardzo małych mebli, a rodzina musiała spać nocą na łóżkach kukurydzianych.
Przez krótki czas w okolicy znajdowała się mała szkoła, a Abe chodził około dziewięciu kilometrów w każdą stronę, biorąc dwie do trzech godzin w każdą stronę. Krótko po zamknięciu szkoły matka Abe'a zachorowała po spożyciu mleka krowiego skażonego trującą rośliną. Po śmierci Nancy Tom Lincoln był przytłoczony polowaniem, hodowlą i opieką nad dziećmi. Abe i jego siostra często pozostawali sami, szczupli, brudni, uderzeni przez ojca i porzuceni na okres sześciu miesięcy, chociaż Tom Lincoln wrócił z nową żoną.