Przez całe życie Abraham Lincoln miał kilka profesji, ale przede wszystkim był szesnastym prezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki. Wybrany w 1860 roku Lincoln poprowadził kraj przez amerykańską wojnę domową. Wydając Proklamację o Emancypacji w 1863 roku, Lincoln uwolnił wszystkich niewolników ze Stanów Konfederacji, co było głównym krokiem do ostatecznego zniesienia niewolnictwa w Ameryce.
W 1834 r. Abraham Lincoln został wybrany na 30. Kongres Illinois, reprezentujący Partię Wigów. W tym czasie studiował prawo i służył jako inspektor, aby związać koniec z końcem. W 1837 r., Będąc jeszcze w Kongresie, otworzył własną praktykę prawniczą w Springfield w stanie Illinois. Odrzucił reelekcję w 1840 r., Koncentrując się na swojej karierze jako prawnik. Wybrany do Kongresu USA w 1846 roku, Lincoln służył tylko jeden termin przed opuszczeniem urzędu w 1849 roku. Lincoln był również utalentowanym mówcą. Podczas swojej kadencji jako prezydent, wydał adres Gettysburga na terenie niesławnego pola bitwy w listopadzie 1863 roku, w tym samym roku wydano jego Proklamację o emancypacji. Lincoln został zamordowany przez sympatyka konfederackiego i aktora Johna Wilkesa Bootha w Wielki Piątek 1865 roku podczas występu "Our American Cousin" w Teatrze Forda w Waszyngtonie.
