Aby obliczyć elektroujemność, znajdź elektroujemne wartości każdego elementu zaangażowanego w wiązanie. Kiedy poznasz te wartości, odejmij wyższą wartość od dolnej, aby określić różnicę elektroujemną.
-
Uzyskanie wykresu wartości elektroujemności
Każdy element w układzie okresowym ma ustawioną elektroujemność; wykresy te są łatwo dostępne za pośrednictwem Internetu lub podręcznika ogólnej chemii. Elektroujemność to zdolność elementu do przyciągania elektronów do siebie.
-
Określ elektroujemność poszczególnych elementów w wiązaniu
Korzystając z tabeli otrzymanej w kroku pierwszym, znajdź elektroujemną wartość każdego elementu. W układzie okresowym elektroujemność wzrasta od lewej do prawej w danym okresie i maleje wraz z upływem czasu w grupie.
-
Wyznacz elektroujemną różnicę między tymi dwoma pierwiastkami
Odejmij mniejszą elektroujemczą wartość uzyskaną z większej wartości elektroujemnej. Ta wartość dodatnia jest elektroujemną różnicą dla wiązania. Większa różnica elektroujemna reprezentuje wiązanie polarne, w którym podział elektronów jest nierówny.
-
Wykorzystaj różnicę elektroujemną, aby określić typ wiązania
Im bliżej elektroujemnej różnicy jest zero, tym mniej polarne jest wiązanie. Elektroujemna różnica zero reprezentuje wiązanie niepolarne. Wartość pomiędzy zerem a dwoma reprezentuje polarne wiązanie kowalencyjne. Wartość większa niż dwa oznacza wiązanie jonowe. Fluor jest najbardziej elektroujemnym pierwiastkiem, o elektroujemności 4,0.
