Elektryczność statyczna to gromadzenie i przenoszenie opłat między izolatorami. Opłaty są gromadzone w przedmiotach, gdy tracą lub zyskują elektrony. Aby uzyskać ładunek w elektryczności statycznej, dwa neutralne obiekty są pocierają się, a tarcie między przedmiotami umożliwia przenoszenie elektronów z jednego obiektu do drugiego.
Cała materia we wszechświecie składa się z atomów. Podczas gdy atomy jako całość mają tendencję do obojętnego elektryczności, składają się z naładowanych cząstek, mianowicie z dodatnio naładowanych protonów i ujemnie naładowanych elektronów. Protony są ściśle związane w jądrze, a elektrony krążą wokół jądra na orbitach. Atom może utracić elektrony i stać się naładowany dodatnio, ponieważ ma mniej ujemnych ładunków lub może uzyskać elektrony i stać się naładowany ujemnie. To, czy obiekt ma większą szansę na utratę elektronów, czy na uzyskanie elektronów, zależy od materiałów, z których składa się obiekt. Kiedy materiał, który woli tracić elektrony, jest pocierający razem z materiałem, który woli zyskiwać elektrony, tarcie między przedmiotami powoduje przeniesienie elektronów z pierwszego materiału do drugiego. Brak równowagi ładunków w materiale nazywa się elektrycznością statyczną. Na przykład, gdy balon, który jest wykonany z materiału, który ma tendencję do pozyskiwania elektronów, jest wcierany w włosy ludzkie, które mają tendencję do utraty elektronów, tarcie między balonem i włosami powoduje przeniesienie elektronów z włosy do balonu. Teraz naładowany ujemnie balon może przykleić się do ściany z powodu siły przyciągania pomiędzy ładunkiem ujemnym a dodatnimi ładunkami obecnymi w ścianie.
