Całkowity ładunek netto jakiegokolwiek związku jonowego musi wynosić zero. Chociaż same jony są z definicji albo dodatnie (kationowe), albo ujemne (anion), to jedyny sposób, w jaki mogą się ze sobą łączyć i tworzyć związek jest poszukiwanie przeciwnej opłaty.
Związek jonowy w chemii odnosi się do dowolnego związku chemicznego, w którym jony są utrzymywane razem lub wiązane poprzez wiązania jonowe. Wiązania jonowe, z definicji, są elektrostatycznymi atrakcjami między dwoma jonami o przeciwnym ładunku. Innymi słowy, wiązanie jonowe może tworzyć się tylko pomiędzy kationem i anionem.
Chociaż nie ma ograniczeń co do liczby jonów zawartych w związku jonowym, aby związek pozostał cały, ładunek netto musi być równy zeru. Dlatego musi istnieć taka sama liczba kationów i anionów w obrębie ukończonego związku.
Jednym popularnym i powszechnym przykładem związku jonowego, który wyświetla tę zasadę, jest sól kuchenna lub chlorek sodu, który ma wzór chemiczny NaCl. Tworzenie soli kuchennej jest wynikiem wiązania jonowego między kationem sodu, Na + i anionem chloru, Cl-. Struktura każdego jonu jest różna od atomu tego samego pierwiastka (Na lub Cl), który posiada neutralny ładunek ze względu na taką samą liczbę protonów i elektronów. Dopiero gdy każdy atom staje się jonem, może on łączyć się z innym atomem i tworzyć związek jonowy.
