Centriole to mała cylindryczna organelle w komórkach zwierzęcych, która wykorzystuje materiały do tworzenia centrosomów i rzęsek, projekcje komórek, które są odpowiedzialne za ruch ciała i funkcje sensoryczne. Podczas podziału komórki, centriola jest specjalnie przygotowana, aby wspomóc procesy mitozy i mejozy. Centriole pozostaje blisko siebie, tworząc parę (centrosom).
Podczas mitozy, sparowany centrosom zostaje oddzielony tworząc niezależne centrosomy. Gdy oryginalna centriola pęka, pary są podzielone w taki sposób, że jedna centriola jest umieszczona w każdej z nowo utworzonej mikrotubuli. Każda centriola składa się z dziewięciu trojaczków mikrotubulowych o cylindrycznym kształcie. Mikrotubule rozgałęziają się w gromadach w kształcie gwiazdy zwanej astrom. Astry z kolei przesuwają się na przeciwległe krańce celi i organizują się we wrzecionie, aby rozciągnąć komórkę. Później tworzą prowadzenie do wyrównania chromosomu podczas podziału komórki.
Funkcja centriole ma działać jak trampolina, na której można zmontować inne struktury komórki. Pod tym względem brak centrioli w komórce nie zapobiega wyraźnie mitozy. Jednak choroby takie jak zespół Meckela, zespół Bardeta-Biedla i zespół cyfrowy w jamie ustnej są przypisywane niedoborom białka w centriole.
