Pierwsze Święto Dziękczynienia odbyło się wczesną jesienią 1621 r. w Plymouth Plantation w Massachusetts. 53 kolonistów, którzy przetrwali ciężkie warunki, świętowało to, co nazwali świętem żniw. Ponad 90 Indian zostało zaproszonych do przyłączenia się do święta indyka, kaczki, ryby, dziczyzny i chleba kukurydzianego.
Święto trwało kilka dni, a tradycję powtarzano w czasie żniw w kolejnych latach. Wydarzenie nie było pierwotnie nazywane Święto Dziękczynienia, ponieważ dla Pielgrzymów dziękczynienie było czysto religijne. Pierwszy zarejestrowany dzień dziękczynienia odbył się w 1623 roku w odpowiedzi na bardzo potrzebne opady deszczu. Później wiele wydarzeń połączono z wydarzeniem znanym obecnie jako Święto Dziękczynienia, które prezydent Abraham Lincoln zorganizował w 1863 roku oficjalnym świętem.
Kolonizatorzy z Plymouth budowali udane związki z sąsiadującymi Indianami, którzy uczyli ich technik uprawy. Sukces ten był częściowo spowodowany przez Squanto, miejscowego Indianina, który został porwany i przewieziony do Anglii dekadę wcześniej. Squanto był w stanie działać jako tłumacz pomiędzy kolonistami i miejscowymi Indianami.
Massasoit, szef Wampanoagów, podpisał traktat przymierza z Pielgrzymami. Pielgrzymi udzielą pomocy w obronie przed sąsiednim plemieniem, a Wampanoagowie zapewnią jedzenie i nauczą Pielgrzymów, jak prowadzić farmę. To udane partnerstwo, wraz z kierownictwem gubernatora kolonii Williama Bradforda, doprowadziło do pierwszego święta plonów lub dziękczynienia.
