Energia wykorzystywana przez organizm nazywa się ATP. Część jego składu to trzy fosforany. Kiedy jeden z nich się zerwie, energia zostaje uwolniona i powstaje ADP.
ATP oznacza trójfosforan adenozyny. Składa się z cząsteczki adenozyny i trzech nieorganicznych fosforanów lub trójfosforanu. Kiedy jeden z tych fosforanów zostanie usunięty, powstaje energia, która utrzymuje żywych ludzi. Dlatego jest to kluczowa reakcja na podtrzymanie życia.
Gdy jeden z trzech fosforanów zostanie usunięty, powstały związek nazywa się ADP, difosforan adenozyny.
ADP można przekształcić z powrotem w ATP, aby można go było ponownie użyć. Potrzebna jest do tego energia, ale w procesie zachodzi całkowity przyrost energii.
ATP jest ciągle używany przez organizm, dlatego należy go regularnie wymieniać. Odbywa się to za pomocą glukozy. Tak więc, kiedy coś jest zjedzone i przechodzi do układu pokarmowego, glukoza tworzy ATP, który może być użyty przez organizm.
Innym sposobem tworzenia ATP jest oddychanie. Dotyczy to zarówno zwierząt (w tym ludzi), jak i roślin. Różnica między nimi polega na tym, że rośliny nie uzyskują ATP przez glukozę.
