Komórki pierwotne to baterie, które nie są łatwe do naładowania po użyciu, podczas gdy komórki wtórne to te, które można doładować. Zazwyczaj komórki pierwotne są wyrzucane po jednorazowym użyciu, podczas gdy komórki wtórne są używane ponad i Znowu.
W komórkach pierwotnych zwykle brakuje łatwo płynącego elektrolitu; zamiast tego trzymają elektrolit wewnątrz stałych urządzeń zwanych separatorami. Ponieważ brakuje im znacznej ilości ciekłego elektrolitu, takie baterie są często nazywane suchymi ogniwami. Natomiast ogniwa wtórne zwykle zawierają ciekły elektrolit, co powoduje, że nazywa się mokre komórki.
Po całkowitym rozładowaniu ogniw wtórnych można je ponownie naładować i użyć ponownie. Przez przepompowanie prądu elektrycznego przez celkę w przeciwnym kierunku, w którym normalnie płynie, ogniwo można doładować do dodatkowego użytku.
Przykłady ogniw pierwotnych obejmują rodzaje baterii stosowanych w zabawkach dla dzieci, radiach i podobnych produktach elektroniki użytkowej. Natomiast akumulatory samochodowe i rezerwowe źródła zasilania to zazwyczaj komórki wtórne.
Ponieważ wymagają one ciekłego elektrolitu, dodatkowe komórki są zwykle większe niż komórki pierwotne. Komórki pierwotne są często tańsze niż komórki wtórne, ponieważ wymagają mniejszej liczby komponentów, a ich budowa jest prostsza. Często komórki wtórne wymagają dodatkowej konserwacji, a niski koszt komórek pierwotnych oznacza, że konserwacja nie jest konieczna.
