Odporność komórkowa wykorzystuje komórki T do tagowania i niszczenia obcych antygenów, podczas gdy odporność humoralna wykorzystuje komórki B. Ludzki układ odpornościowy wykorzystuje dwa rodzaje odporności w walce z chorobą: komórkową lub komórkową, odporność i odporność humoralną.
Odporność komórkowa reguluje komórki T, które krążą we krwi i reagują na antygeny znakowane białkiem powierzchni komórkowej zwanym MHC. Komórki T wiążą się ze znakowanymi białkami MHC i niszczą je we współpracy z innymi funkcjami immunologicznymi. Odporność humoralna wykorzystuje limfocyty B lub przeciwciała w surowicy krwi do rozpoznawania antygenów w układzie limfatycznym i krwi. Komórki B przyłączają się do antygenów, zabijają je i różnicują, tworząc komórki pamięci specyficzne dla każdego antygenu. Te komórki pamięci następnie celują i niszczą ten konkretny antygen, jeśli zostanie wykryty ponownie w przyszłości.
