Jedną z różnic między męskimi i żeńskimi świerczynami jest to, że męskie świerszcze mają szorstkie łaty na swoich przednich skrzydłach, które drapią się razem, aby wytworzyć ćwierkający dźwięk, podczas gdy większość kobiecych świerszczy nie wydaje dźwięku. Inna różnica polega na tym, że tylko samice świerszczy mają długie cienkie rurki na końcu ich brzucha, które wykorzystują do składania jaj.
Męskie świerszcze mają wiele różnych ćwierkają piosenek. Głośna piosenka przywołująca przyciąga samice do samców. Cicha pieśń przekonuje kobietę do partnera, a kopulacyjna piosenka brzmi po grzebaniu. Agresywna pieśń bojowa, wywołana przez wykrycie innego mężczyzny przez chemo-receptory w antenach, ostrzega innych mężczyzn podczas zalotów. Aby stworzyć dźwięki, mężczyźni pocierają jedno skrzydło o drugie, jednocześnie przytrzymując skrzydła i otwierając je dla wzmocnienia. Temperatura otoczenia wpływa na szybkość ćwierknięć. Obie męskie i żeńskie świerszcze mają specjalne receptory na przednich nogach, które działają jak uszy, umożliwiając im słyszenie dźwięków.
Po kryciu późnym latem świerszcze składają jaja jesienią. Samice świerszczy potrafią składać jaja dwa razy w miesiącu lub dłużej. Wkładają swoje jajeczko lub rdzenie do gleby lub pędów roślin, często poważnie uszkadzając rośliny. Owady krykietowe wylęgają się wiosną i przechodzą od 6 do 12 molekuł zanim dorosną, po czym żyją tylko od 6 do 8 tygodni.
