Organizmy wielokomórkowe składają się z więcej niż jednej komórki, podczas gdy organizmy jednokomórkowe są pojedynczą żywą komórką. Różnica ta determinuje wielkość i złożoność organizmu, a także podział pracy w nim. Każdy rodzaj organizmu ma swój własny zestaw korzyści przetrwania.
Organizmy wielokomórkowe są naturalnie większe i bardziej złożone niż organizmy jednokomórkowe. Uzyskują wysoki stopień efektywności operacyjnej, ponieważ rozprowadzają zadania związane z utrzymaniem na poziomie organów, komórek, tkanek, narządów i narządów. Co więcej, różne komórki są zaprojektowane do wykonywania wyspecjalizowanych funkcji. Z drugiej strony, jednokomórkowe organizmy osiągają niski poziom wydajności operacyjnej, ponieważ pojedyncza komórka spełnia wszystkie funkcje życiowe, a jedyny podział pracy występuje na poziomie organelli.
Ciało komórki jednokomórkowego organizmu jest wystawione na działanie środowiska. Stawia to organizm na większe ryzyko, ponieważ uszkodzenie komórki może spowodować śmierć organizmu. W przypadku organizmów wielokomórkowych jedynie zewnętrzne komórki zaprojektowane w celu stawienia czoła środowisku są wystawione na świat zewnętrzny. Śmierć niektórych komórek niekoniecznie naraża cały organizm na ryzyko, ponieważ po prostu zastępuje je nowymi. Ten proces jest dość powszechny w niektórych organizmach; ludzie na przykład ciągle zastępują komórki skóry i włosów.
