Cechą charakterystyczną organizmów wielokomórkowych jest posiadanie więcej niż jednej komórki. Aby organizm wielokomórkowy mógł funkcjonować, jego komórki składowe muszą być w stanie identyfikować się i przywiązywać do siebie.
Wielokomórkowość naturalnie zwiększa poziom złożoności, co prowadzi do różnicowania funkcji komórkowych i rozwoju wyspecjalizowanych komórek i narządów. Takie specjalistyczne komórki pełnią istotną rolę w organizmie, ale zazwyczaj nie są w stanie przetrwać poza nim.
Wraz ze wzrostem liczby komórek w organizmie, podobnie jak jego rozmiar, a więc w przeciwieństwie do większości jednokomórkowych organizmów, wielokomórkowe życie jest często makroskopowe (widoczne gołym okiem).
Wszystkie wielokomórkowe organizmy są eukariotyczne, co oznacza, że ich komórki zawierają struktury związane z błoną.
Wszystkie zwierzęta i rośliny, większość grzybów i niektóre algi są wielokomórkowe, chociaż większość biomasy Ziemi składa się z organizmów jednokomórkowych, którymi są głównie bakterie.
