Droga, którą porusza się latający obiekt w ruchu na powierzchni Ziemi, nazywana jest parabolą. Parabola to symetryczny łuk, a trajektoria obiektów latających o znikomym oporze powietrza w grawitacyjnym pole, jak na powierzchni Ziemi, podąża tą ścieżką.
Rzucanie obiektu w górę po powierzchni Ziemi wprowadza dwie siły na obiekt - siłę skierowaną ku górze, przeciwstawioną sile grawitacji i sile skierowanej do przodu. W końcu siła grawitacji pokona siłę skierowaną w górę. Łuk ścieżki obiektu to parabola.
Pierwsze badania trajektorii parabolicznych zostały wykonane na początku XVII wieku przez znanego włoskiego fizyka i matematyka Galileusza Galileusza; niektóre z jego początkowych eksperymentów polegały na unoszeniu jednolitych kulek wzdłuż nachylonych płaszczyzn.
