Struktura Lewisa CCL4 ilustruje tworzenie kowalencyjnych wiązań między atomami pewnej cząsteczki, zgodnie z University of California, Davis. Tworzenie tych wiązań polega na dzieleniu elektronów w najbardziej zewnętrznych otoczkach atomów.
Poza pokazaniem wiązań między atomem cząsteczki, struktura Lewisa pokazuje liczbę pojedynczych par elektronów. W przypadku tetrachlorku węgla (CCL4) węgiel znajduje się w centrum. Następnie atom węgla tworzy pojedyncze wiązanie z każdym z czterech atomów chloru.
Trzy pary każdego z atomów chloru, które nie są związane wiązaniem, są umieszczone wokół atomów. Należy je jednak narysować w taki sposób, aby pokazać, że są zgrupowane parami. Według Sokratego, każdy z atomów musi mieć w sumie osiem elektronów w zewnętrznej powłoce zgodnie z zasadą oktetu. Jednak ta zasada nie ma zastosowania w przypadku atomu wodoru, ponieważ ma on tylko pierwszą powłokę, która może pomieścić maksymalnie dwa elektrony. Model VSEPR tetrachlorku węgla pokazuje, że wolne atomy otaczające atom chloru są umieszczone w regionach. Regiony są również znane jako chmury. Regiony zawierające określone elektrony powinny znajdować się jak najdalej od siebie.
