Zasada zachowania energii mechanicznej stwierdza, że energia mechaniczna jest stała, dopóki znajduje się w izolowanym systemie i podlega jedynie siłom konserwatywnym. Energia mechaniczna sama w sobie jest energią, która jest zbudowana w obiekcie ze względu na pracę wykonaną na nim lub ze względu na położenie obiektu.
Energia mechaniczna może być energią kinetyczną lub potencjalną. Ten rodzaj energii jest czasem definiowany jako zdolność do pracy. Definicja ta wynika z faktu, że każdy obiekt, który ma energię, czy to kinetyczną, czy potencjalną, może wykonywać pracę.
Energia mechaniczna daje obiektowi zdolność do przykładania siły do innego przedmiotu i powodowania przemieszczenia drugiego obiektu z jego pierwotnego miejsca pochodzenia. Istnieje metoda obliczania całkowitej energii mechanicznej obiektu: sumy energii potencjalnej i energii kinetycznej dodanej razem.
Energia potencjalna ma dwie formy, które są grawitacyjną potencjalną energią i elastyczną potencjalną energią. Grawitacja odnosi się do energii zmagazynowanej w obiekcie ze względu na jej pionową pozycję lub wysokość, podczas gdy sprężystość odnosi się do energii zmagazynowanej w obiekcie z powodu rozciągania lub ściskania obiektu. Każda forma tej potencjalnej energii jest uważana za rodzaj energii mechanicznej.