Cztery różne typy ogólnych receptorów czuciowych obejmują mechanoreceptory, termoreceptory, chemoreceptory i nocyceptory. Mechanoreceptory, termoreceptory i nocyceptory są sklasyfikowane jako receptory somatosensoryczne odpowiednio reagujące na mechaniczne przemieszczenia, temperaturę i ból, podczas gdy chemoreceptory reagować na bodźce chemiczne. Receptory odpowiadają na wiele bodźców i dlatego są klasyfikowane według ich najniższego progu.
Mechanoreceptory reagują na szeroki zakres bodźców zewnętrznych i wewnętrznych, takich jak dotyk, nacisk, rozciąganie, ruch, swędzenie i wibracje. Funkcjonują one poprzez wysyłanie sygnałów do centralnego układu nerwowego, gdy ich membrany są przemieszczane. Można je dalej podzielić na trzy mniejsze kategorie, co powoduje ich transmisje sygnałów: receptory pozycji i prędkości, receptory prędkości i przejściowe receptory.
Termoreceptory wykrywają temperaturę wewnątrz i na zewnątrz ciała. Zewnętrznie, ciepłe receptory i zimne receptory wykrywają wzrosty i spadki temperatury w zakresie od 59 do 109 stopni Fahrenheita. Nocyceptory rozpoznają ból związany z ekstremalną stymulacją mechaniczną, temperaturową i chemiczną.
Zewnętrzne chemoreceptory dotyczą smaku i zapachu, a wewnętrzne chemoreceptory monitorują chemię krwi w ciele szyjnym, aorcie i pniu mózgu. Receptory smaku w kubkach smakowych i receptory zapachowe w nabłonku węchowym są ściśle związane i aktywowane przez podobne bodźce. Wiadomości wysyłane do mózgu z wewnętrznych chemoreceptorów nie powodują świadomego odczuwania.
