Instrukcja Merck stwierdza, że przepona jest najważniejszym mięśniem zaangażowanym w oddychanie. Gdy osoba oddycha i wychodzi, przepona kurczy się i rozszerza, zmuszając powietrze do wepchnięcia lub wyjścia z płuc.
Według podręcznika The Merck, płuca same w sobie nie mają żadnych struktur mięśniowych. Zamiast tego opierają się na przeponie i mięśniach szyi, brzucha i między żebrami, aby wzmocnić proces oddychania. Membrana to gruby arkusz mięśniowy w kształcie kopuły, który służy jako linia podziału między klatką piersiową a jamą brzuszną.
Narodowy Instytut Serca, Płuc i Krwi stwierdza, że podczas wdechu przepona kurczy się i przemieszcza w dół i od płuc. Ten ruch tworzy większą przestrzeń w jamie klatki piersiowej, powodując rozszerzenie płuc. Zasysanie spowodowane tym rozszerzeniem powoduje przepływ powietrza do płuc, gdzie wchodzi do pęcherzyków lub pęcherzyków płucnych, które służą jako punkt, w którym tlen może przedostać się do krwiobiegu.
Narodowy Instytut Serca, Płuc i Krwi opisuje wydech jako zaczynający się w pęcherzykach płucnych, kiedy zostają napełnione dwutlenkiem węgla, który musi zostać wydalony z krwioobiegu i ciała. Podczas wydechu przepona rozszerza się i porusza w górę, ograniczając jamę klatki piersiowej. W rezultacie powietrze z dwutlenkiem węgla jest szybko wypychane z płuc.
