Po podgrzaniu chlorek amonu rozkłada się na amoniak i chlorowodór. Widocznym efektem tej reakcji jest to, że związek wydaje się sublimować w stan gazowy. Gdy gazy ochładzają się, krystalizują do pierwotnego stanu: stały chlorek amonu.
Chlorek amonu nazywa się salmu amoniakiem, gdy znajduje się w przyrodzie. Tworzy się w pobliżu płonących hałd węglowych i skał wulkanicznych, gdy gazowy amoniak i chlorowodór chłodują i krystalizują. Produkowany laboratoryjnie chlorek amonu nie wykorzystuje tego procesu; zamiast tego amoniak i chlorowodór lub kwas chlorowodorowy są bezpośrednio łączone.
Chlorek amonu jest rozpuszczalny w wodzie i lekko zakwaszony w roztworze. Oprócz rozpuszczalności w wodzie jest rozpuszczalny w amoniaku, acetonie, alkoholu i hydrazynie. Jest to bezwonna substancja stała, która się nie topi.
Jego główne komercyjne zastosowanie to nawóz, szczególnie jako nawóz ryżowy w Japonii. Jest również stosowany w obróbce metali jako topnik lutowniczy, w lekach na kaszel jako środek wykrztuśny, w fajerwerkach w celu wzmocnienia niebieskich i zielonych kolorów oraz jako dodatek do żywności. W przypadku stosowania jako dodatek do żywności, chlorek amonu jest oznaczany jako "salmoniak" lub dodatek E510. Jest zatwierdzony jako dodatek do pieczenia i aromat lukrecjowy. E510 jest stosowany jako regulator kwasowości, wzmacniacz smaku i jako składnik odżywczy dla drożdży w produktach fermentowanych drożdżami, takich jak chleb.
