Krew ludzka jest zawsze czerwona. Wygląda na niebiesko pod skórą, ponieważ jest oglądana przez warstwę tłuszczu podskórnego pod skórą, która nadaje żyłom niebieskawy odcień.
Pomysł, że natlenowana krew jest krwią czerwoną i pozbawioną tlenu jest niebieska to powszechne nieporozumienie. W rzeczywistości ludzka krew nigdy nie jest niebieska. Zmienia kolor w zależności od poziomu natlenienia. W tętnicach, gdzie krew jest w pełni natleniona, wydaje się jasnoczerwona, podczas gdy w żyłach, gdzie tlen jest wyczerpany, jest ciemnoczerwony.
Krew czerpie swój czerwony kolor z hemoglobiny, czerwonawego białka zawierającego żelazo, które znajduje się w krwinkach czerwonych. Wiązania hemoglobiny z cząsteczkami tlenu w pęcherzykach płucnych. Serce pompuje natlenioną krew przez rozgałęziony układ tętnic, aż dotrze do najmniejszych naczyń krwionośnych w ciele zwanych kapilarami. Ściany naczyń włosowatych są bardzo cienkie i umożliwiają wymianę tlenu i innych składników odżywczych i produktów odpadowych między naczyniami włosowatymi i komórkami organizmu. Krew zubożona w tlen przechodzi przez układ żył, aż dotrze do serca. Serce pompuje krew z powrotem do płuc, a cały cykl zaczyna się od nowa.
Podczas gdy ludzka krew nigdy nie jest niebieska, pewne stany mogą nadać skórze niebieskawy wygląd. Nazywa się to sinicą i jest spowodowane zmniejszeniem krążenia krwi.
