Przykładem barwy jest wyraźna różnica w dźwięku między puzonem i fortepianem, grającym tę samą nutę na tym samym poziomie intensywności. Barwa, zwana również kolorem tonalnym, jest charakterystyczną cechą dźwięk wytwarzany przez dany instrument, niezależnie od wysokości dźwięku i głośności.
Brzmienie to złożona jakość dźwięku, stworzona głównie z harmonicznych, vibrato oraz ataku i rozpadu dźwięku. Harmoniczne to częstotliwości, przy których instrument wytwarza dźwiękowe drgania w fali stojącej. Regularny, powtarzalny dźwięk stojących wibracji jest postrzegany jako bardziej przyjemny niż nieregularne wibracje. Vibrato to okresowa zmiana brzmienia, tak jak słychać u warczących śpiewaków. Atak i rozpad są tym, jak szybko lub powoli dźwięk zaczyna się i kończy. Cechy te wytwarzają barwę, ponieważ różnią się od instrumentu do instrumentu w oparciu o jego fizyczny materiał, rozmiar, strukturę i sposób wytwarzania dźwięku.
